آب استنجاء - لوامع صاحبقرانی جلد 1

اگر از اينها كراهتى داشته باشى دست باب زن كه اينها دور روند و وضو بساز كه در دين اسلام حرج و تنگى نيست چون حق سبحانه و تعالى فرموده است كه ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ (1) يعنى حق سبحانه و تعالى در دين اسلام هيچ تنگى مقرر نساخته است و از اين حديث سيد محمد رحمه اللَّه آن را حل كرده است و اين معنى ربطى به آن ندارد پس از مجموع ظاهر شد تخيير ميان ريختن به بدن يا ريختن به زمين پس اگر آب وفا كند بهر دو به پاشد و الا بهر يك خوبست و اللَّه تعالى يعلم.

آب استنجاء

(فان انتضح على ثياب الرّجل او على بدنه من الماء الّذى يستنجى به فلا بأس بذلك و ان ترشّش من يده فى الاناء او انصبّ فى الارض و وقع منه فى الاناء فلا بأس به)(1)

پس اگر ترشح كند بر جامه شخصى يا بر بدنش از آبى كه به آن مخرج بول و غايط را مى‏شويد باكى نيست و اگر از دستش ترشح كند در ظرف يا به زمين بريزد و از آنجا ترشح در ظرف باكى نيست خلاصه‏اش آنست كه آب استنجا پاكست بلكه پاك كننده از خبث.

و اين مضمون در اخبار معتبره وارد شده است.

از آن جمله در حديث صحيح منقولست كه از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) پرسيدند كه اگر جامه شخصى باب استنجا افتد آيا جامه نجس مى‏شود حضرت فرمودند كه نه نجس نمى‏شود و در حديث حسن كالصحيح وارد شده است كه راوى عرض نمود كه من از بيت الخلا بيرون مى‏آيم و به آب استنجا مى‏كنم پس جامه‏ام مى‏افتد بر آب استنجا حضرت فرمودند كه باكى نيست.

و در حديث كالصحيح بل الصحيح مرويست كه كه از آن حضرت راوى‏

(1). آيه 78- الحج.