در مسواك كردن دوازده فايد اخروى و دنيوى هست‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

و ظاهر شكايت كعبه آنست كه او را شعور باشد، و ظاهر آيات و احاديث اين است. و بعضى تأويل كرده‏اند كه چون حق سبحانه و تعالى امر به تعظيم آن كرده است پس هر گاه تعظيم او كنند تعظيم الهى كرده‏اند، و تحقير او تحقير الهى است پس گويا شكايت مى‏كند كه اينها تعظيم نمى‏كنند، و اگر بظاهر خود بگذارند و تأويل نكنند امثال اينها را ظاهرا بهتر باشد.

در مسواك كردن دوازده فايد اخروى و دنيوى هست‏

(و قال الصّادق (صلوات الله عليه) فى السّواك اثنتا عشرة خصلة هو من السّنّة و مطهرة للفم، و مجلاة للبصر، و يرضى الرّحمن، و يبيّض الاسنان، و يذهب بالحفر (1) و يشدّ اللّثة، و يشهّي الطّعام، و يذهب بالبلغم، و يزيد فى الحفظ، و يضاعف الحسنات و تفرح به الملائكة)(1)

و بطرق متكثره قويه از آن حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) منقول است كه در مسواك كردن دوازده فايد اخروى و دنيوى هست.

اول

آن كه از سنت حضرت سيد المرسلين است (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و متابعت آن حضرت موجب ثواب عظيم است.

دوم

آن كه سبب پاكيزگى دهان است كه مؤمنان و فرشتگان از آن متأذى نمى‏شوند قطع نظر از آن كه چركنى سبب بى‏اعتباريست.

سيم

آن كه سبب جلاء چشم است چون رطوبات فاسده دفع مى‏شود.

چهارم

آن كه سبب خوشنودى حق سبحانه و تعالى است يعنى ثواب عظيم مى‏دهد.

پنجم

آن كه دندانها را سفيد مى‏كند و چرك سبب فساد آن نمى‏شود با آن كه حسنى كه لازم مسواك است بهم مى‏رسد.

ششم

آن كه زردى دندان را مى‏برد و بودنش سبب ريختن دندانست و

(1). بالبخر. خ ل.