(و يجزئ فى الغائط الاستنجاء بالحجارة و الخرق و المدر)(1)و كافى است در استنجاء غايط كه موضع را پاك كند به سنگ و كهنه و كلوخ و بر اين مضمون احاديث صحيحه وارد شده است و خلافى ظاهرا نيست در ميان علما در اكتفا به سه سنگ و سه كلوخ و سه كهنه و در كمتر خلاف است كه اگر به يك سنگ، يا دو سنگ پاك شود آيا اتمام آن به سه سنگ لازم است مشهور لزوم است.و هم چنين خلاف است كه اگر به سه طرف يك سنگ خود را پاك كند آيا كافيست يا سه سنگ مىبايد، و هم چنين اگر سه طرف جامه را بر خود مالد خلاف است، احوط آنست كه سه عدد باشد خصوصا سنگ. و خلافى نيست كه اگر به سه سنگ پاك نشود زياده لازم است تا پاك شود.و سنت است كه به طاق تمام كند پس اگر به چهار سنگ پاك شود سنگى ديگر بر خود بمالد تا پنج شود. و مشهور آنست كه در اين جا زوال عين كافى است بخلاف استنجاى به آب كه در آنجا زوال عين و اثر هر دو مىبايد، و اثر عبارت است از اجزائى صغار كه بغير از آب غالبا زايل نشود. پس اگر اثر بماند و عرق كند و زير جامه رنگ بردارد مثلا نماز مىتواند كرد اما خلاف است كه پاكست يا نجس است و عفو است.و آن چه از اخبار صحيحه ظاهر مىشود آن است كه تا آب مقدور باشد اكتفا به سنگ نكند، و خلافى نيست در آن كه استنجاى مخرج بول را به آب مىبايد كرد و به كلوخ و غير آن عبث است، و در استنجاى غايط دغدغه در اين نيست كه جمع ميان سنگ و آب بهتر است و در صورت جمع لازم نيست كه سه سنگ باشد همين كه عين زايل شود اگر چه به يك سنگ باشد سنت بعمل آمده است اگر چه سه سنگ بهتر است.
لطفا منتظر باشید ...
