كسى كه جنب شود در سفرى و يافت نشود مگر برف‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

نگنديده باشد وضو و غسل بكن از آن آب و اين حديث را كلينى بسند صحيح روايت كرده است از آن حضرت و در آخرش غسل نيست و شيخ طوسى احاديث بسيار باين مضمون روايت كرده است بعضى صحيح است و بعضى كالصحيح و همه را حمل كرده‏اند بر آن كه كر باشد.

و محتملست كه فرق باشد ميان آب باران و آب چاهى كه در حوض كنند با آن كه آب باران چون حكم آب روان دارد كريت در آن شرط نباشد و در آب چاه كريت شرط باشد و ليكن اين مذاهب را صريحا از كسى نديده‏ام و بعضى از معاصران چنين قائل بودند و باين تفصيل جمع ميان اخبار نجاست و طهارت قليل مى‏توان كرد بى‏تكلّفى چنانكه اصحاب تكلف بسيار كرده‏اند و اللَّه تعالى يعلم.

كسى كه جنب شود در سفرى و يافت نشود مگر برف‏

(و من اجنب فى سفر و لم يجد الّا الثّلج فلا باس بان يغتسل به و لا باس بأن يتوضّأ به ايضا يدلك به جلده)(1)

و كسى كه جنب شود در سفرى و بهم نرسد مگر برف پس باكى نيست كه به آن غسل يا وضو كند به آن كه بمالد بر بدن تا آب شود و جريان حاصل شود و اقل جريان آنست كه آب حركت كند و اگر چه آن قدر باشد كه از ته مويى به ته موى ديگر حركت كند و اگر چه به مدد دست باشد و اين در صورتيست كه خوف ضرر نباشد و الا تيمّم مى‏كند و باين تفصيل جمع كرده‏اند علما ميان روايات معتبره كه در برف وارد شده است و صحيح على بن جعفر نيز دلالت مى‏كند بر آن.

باكى نيست كه جنب دست در اندرون خم كند و بدست آب از آنجا بردارد

(و لا باس ان يغرف الجنب الماء من الحبّ بيده)(2)

و باكى نيست كه جنب دست در اندرون خم كند و بدست آب از آنجا بردارد يعنى هر گاه دستش پاك باشد جنابت سبب نجاست آب نمى‏شود و بر اين مضمون اخبار صحيحه وارد شده است.

ترشح آب غسل جنب‏

(و إن اغتسل الجنب فنزا الماء من الارض فوقع فى الاناء او سال‏