زنى كه يك روز يا دو روز در زاييدن داشته باشد يا بيشتر و زردى يا خون بيند نماز را چه كند؟
(و روى عمّار بن موسى السّاباطىّ عن ابى عبد اللَّه (صلوات الله عليه) قال سألته عن امرأة اصابها الطّلق اليوم و اليومين و اكثر من ذلك ترى صفرة او دما كيف تصنع بالصّلاة؟ قال تصلّى ما لم تلد فان غلبها الوجع صلّت اذا برئت)(1)و بسند موثق سؤال كرد عمار از آن حضرت (صلوات الله عليه) از زنى كه يك روز يا دو روز در زاييدن داشته باشد يا بيشتر و زردى يا خون بيند نماز را چه كند؟ حضرت فرمودند كه نماز مىكند تا نزاييده است اگر وجع بر او غلبه كند و نماز را نكند بنا مشروع وقتى كه به شود قضا كند. چون خلافى نيست ظاهرا ميان علماى ما كه نفاس با ولادت مىباشد يا بعد از آن و هر چه بيش از ولادت آيد اگر زرد باشد استحاضه است. و اگر سياه يا سرخ باشد و سه روز نشود آن نيز استحاضه است. و اگر سه روز بشود و به صفت حيض باشد و در ايام حيض يا قريب به آن باشد ظاهرا حيض باشد چنانكه گذشت كه حيض با حمل جمع مىشود.و جمعى در اينجا شرط كردهاند كه مىبايد اقل طهر به همرسد ميان حيض و نفاس چون نفاس حكم حيض دارد، و چون اين فرض نادر بود حضرت حكم فرمودند كه نماز مىكند و ممكن است كه حكم حضرت (صلوات الله عليه) از اين جهت باشد كه شرايط فوق نيز نادر است و اگر خونى آيد بيش از يك روز و دو روز نمىآيد و اللَّه تعالى يعلم.