چون مسواك جزو وضو است حقيقة بر مذهب جمعى، و مجازا بر مذهب جمعى ديگر و مبالغه بسيار در آن واقع شده بود در ميان ابواب وضو او را داخل ساخت و بابى على حده از جهة آن مقرر ساخت و مراد از سواك پاك گردانيدن دندانهاست از چرك و زردى بهر چه باشد، و بهتر آن است كه بشاخهاى درختان تازه باشد، و اكمل آن است كه به چوب اراك باشد پس به خرقه و انگشت و هر چه ازاله چرك كند سواك متحقق مىشود.و اين مسواك كردن فى نفسه سنت مؤكد است و تاكيدش بيشتر است كه پيش از شستن رو در وضو واقع سازد، و اگر پيشتر از مضمضه و استنشاق واقع سازد دور نيست كه بهتر باشد و اگر در ضمن مضمضه انگشتان خود را به دندانها بمالد اقل مرتبه مسواك كردن بفعل آمده است، و اگر بعد از وضو نيز واقع سازد بد نيست و پيش از نماز نيز سنت است و در وقت خواب مستحب است و در وقت بيدار شدن و برخاستن به نماز شب مبالغه در آن پيشتر است، و چون دندانها زرد شود يا چرك بگيرد مبالغه در مسواك كردن شده است.
تأكيد بر مسواك
(قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) ما زال جبرئيل (عليه السلام) يوصينى بالسّواك حتّى خشيت ان احفى او ادرد، و ما زال يوصينى بالجار حتّى ظننت انّه سيورثه، و ما زال يوصينى بالمملوك حتّى ظننت انّه سيضرب له اجلا يعتق فيه)(2)بسند صحيح از آن حضرت صلى اللَّه عليه