و هر گز كسى مدفوع پيامبر را نديد - لوامع صاحبقرانی جلد 1

احدى به آن احتياج دارد كه از فرزندان آدم البته حكم آن از خداوند و رسول آمده است و جمعى خاص آن را مى‏دانند كه ايشان ائمه معصومينند آن شخص گفت از رسول خدا چه رسيده است در امر دخول خلا حضرت فرمود كه ذكر خدا بكند و پناه برد به خدا از شر شيطان رجيم و چون فارغ شود بگويد

الحمد للّه على ما اخرج منّي من الأذى فى يسر و عافية.

پس آن شخص گفت در اين چه چيز وارد شده كه آدمى كه به خلا مى‏رود البته نظر بفضله خود مى‏اندازد حضرت فرمود كه هر كه هست و دو ملك موكل اويند و چون در آنجا قرار گرفت آن دو ملك گردن او را كج مى‏كنند و به او مى‏گويند كه اى فرزند آدم نظر كن به آن چه جفاها مى‏كشيدى در تحصيل آن عاقبت به كجا رسيد.

پس از اين خبر ظاهر شد كه ملكى كه در متن واقع شده است مراد از آن جنس است كه شامل دو نيز هست با آن كه هر جا دو هست يكى نيز هست و ممكنست كه اين دو ملك دو ملكى باشند كه هميشه با بنى آدمند از جهت كتابت اعمال خير و شر او و آن يك ملك از جهت همين كار مقرر شده باشد و اين دو ملك نيز مدد او كنند و اللَّه تعالى يعلم.

و فايده ديگر از جهت نظر كردن رفع تكبر است چنانكه در احاديث صحيحه از ائمه هدى (صلوات الله عليهم) وارد شده است كه عجب دارم از فرزند آدم كه اول او نطفه منى نجس بى‏اعتبار است و آخر او جيفه مردار و در ما بين ظرف نجاسات است و مع هذا تكبر مى‏كند.

و هر گز كسى مدفوع پيامبر را نديد

و لم ير للنّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) قطّ نجو او نجو قط لأنّ اللَّه تبارك و تعالى وكّل الارض بابتلاع ما يخرج منه‏(1)

و هر گز كسى فضله آن حضرت را نديد زيرا كه حق سبحانه و تعالى زمين را موكل گردانيده بود كه فرو برد آن چه را جدا شود از آن حضرت و در آخر كتاب‏