كسى كه در مجامع روز جمعه يا روز عرفه باشد و نتواند به سبب كثرت مردمان كه از مسجد بيرون رود
(و من كان فى وسط زحام يوم الجمعة او يوم عرفة و لم يستطع الخروج من المسجد من كثرة النّاس تيمّم و صلّى معهم و ليعد اذا انصرف)(1)و كسى كه در مجامع انبوه روز جمعه يا روز عرفه باشد و نتواند به سبب كثرت مردمان كه از مسجد بيرون رود و وضو سازد چون حدثى از او صادر شده است تيمم كند و با ايشان نماز كند و چون فارغ شود اعاده كند و در بسيارى از نسخ (و لم يعد) است كه اعاده در كار نيست.و اين حديث را شيخ بسند موثق كالصحيح از سكونى روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق از پدرش از حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليها) و عبارت تهذيب و غير آن از كتب فقها (و يعيد اذا انصرف) است. و اكثر علما اعاده نماز را حمل بر استحباب كردهاند چون سبب تيمم كه عذر است حاصل است.و محتمل است كه بنا بر اين نسخه اعاده وضو مراد باشد از جهت عبادات ديگر چون آب موجود است و خوف فوات نماز جمعه و ظهرين عرفه با معصوم كه حضرت امير المؤمنين است (صلوات الله عليه) بود تيمم كرد و چون عذر برطرف شد تيمم حكمش باطل شد يا به اعتبار وجود آب منتقض شد.