جايز نيست حايض و جنب را كه داخل مسجد شوند مگر بعنوان گذشتن‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

لوامع صاحبقرانی - جلد 1

محمدتقی مجلسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

جائى البته مى‏بايد كه بى‏وضو و جنب و حايض و نفسا را مس قرآن و هر جزوى از اجزاى قرآن بد باشد، و از جهت تعظيم قرآن مس نكنند و مظنون حرمتست و ليكن معلوم نيست كه احكام الهى بظن ثابت شود مگر ظنى كه قريب بعلم باشد كه اطلاق علم بر آن كنند و در اينجا به آن مرتبه نرسيده است.

ديگر خلافست در مس تفسير قرآن و ترجمه قرآن و احاديثى كه در تفسير قرآن وارد شده است بلكه مطلق احاديث بنا بر طريقه اهل بيت (سلام اللَّه عليهم) كه اخبار ايشان مفسر كلام الهى است و احتياط ظاهر است و ليكن عرفا اينها را قرآن نمى‏گويند و اللَّه تعالى يعلم.

جايز نيست حايض و جنب را كه داخل مسجد شوند مگر بعنوان گذشتن‏

(و لا يجوز للحائض، و الجنب ان يدخلا المسجد الّا مجتازين و لهما ان ياخذا منه و ليس لهما ان يضعا فيه شيئا لأنّ ما فيه لا يقدر ان على اخذه من غيره و هما قادران على وضع ما معهما فى غيره)(1)

و جايز نيست حايض و جنب را كه داخل مسجد شوند مگر بعنوان گذشتن كه از درى درآيند و از درى ديگر بيرون روند و يا از همان در بشرط عدم توقف بنا بر مذهب جمعى از علما و هر دو از مسجد چيزى از چيزهاى خود را بر مى‏توانند داشت و نمى‏توانند كه چيزى را در مسجد بگذارند چون آن چه از ايشان باشد و محتلم شوند مثلا در مسجد آن چيز را نمى‏توانند كه از خارج مسجد بردارند غالبا مثل لباس و كفش و ساير چيزها كه با ايشان بوده است اما آن چه در دست دارند مى‏توانند كه در مسجد نگذارند غالبا و در جائى ديگر بگذارند.

اما اگر نادرا اين حالت احتلام يا آمدن حيض در مسجد باشد چون مى‏توانند بيرون رفتن و برداشتن احوط آنست كه بيرون روند و بردارند يا كسى با ايشان باشد كه او بردارد و مال ايشان تلف نشود بهتر آنست كه خود برندارند، و اگر آن چه در دست دارند مثلا قرآنى باشد كه وقف مسجد باشد و واقف شرط كرده باشد كه از مسجد بيرون نبرند نمى‏توانند كه در مسجد نگذارند و بنا بر اين‏

/ 712