اگر زنى دو ركعت نماز ظهر بگذارد و خون حيض بيايد - لوامع صاحبقرانی جلد 1

پاك شود از خون حيض به آن كه بند شود در وقت نمازى و تأخير كند غسل را تا وقت نماز ديگر داخل شود پس اگر در نماز اول تقصير كرده است بر او واجبست كه قضا كند آن نماز را و اگر تقصير نكرده باشد و در مقدمات آن سعى كند مثل آن كه آب را بايد خريد يا گرم بايد كرد يا به حمام بايد رفت و مشغول اين كارها باشد تا وقت نماز ديگر داخل شود پس قضاى آن نماز واجب نيست و همين نمازى كه وقتش داخل شده است به جا مى‏آورد.

و همين عبارت صحيحه عبيد بن زراره است كه از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) روايت كرده است، و دو احتمالى كه حديث سابق داشت اين عبارت نيز دارد كه مراد آخر وقت باشد يا وقت فضيلت و بر هر احتمالى احاديث معتبره وارد شده است و احوط آنست كه اگر چهار قدم از زوال بگذرد بى‏تقصير ظهر را اول به جا آرد و بعد از آن عصر را تا وقتى كه به غروب مقدار چهار ركعت نماز بماند عصر را به جا آورد پس اگر تقصير كرده باشد ظهر را قضا كند و الا فلا.

اگر زنى دو ركعت نماز ظهر بگذارد و خون حيض بيايد

(فان صلّت المرأة من الظّهر ركعتين ثمّ رأت الدّم قامت من مجلسها و ليس عليها اذا طهرت قضاء الرّكعتين، فان كانت فى صلاة المغرب و قد صلّت منها ركعتين قامت من مجلسها فاذا طهرت قضت الرّكعة)(1)

شيخان اين مضمون را بسند حسن كالصحيح از حضرت امام محمد باقر (صلوات الله عليه) روايت كرده‏اند و شيخ در موثق كالصحيح نيز از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) روايت كرده است كه اگر زنى دو ركعت نماز ظهر بگذارد و خون حيض بيايد برخيزد از آنجا يعنى نمازش تمام شد يا اگر در مسجد باشد برخيزد و بيرون آيد و در وقتى كه پاك شود قضاى اين دو ركعت بر او لازم نيست، و اگر در نماز شام باشد و دو ركعت كرده باشد قطع نماز بكند و از آنجا برخيزد و چون پاك شود يك ركعت شام را قضا كند.