قى‏ء طاهر است‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

نشود جائى و چيزى را پاك نمى‏كند و احوط اينست، اما اظهر آنست كه هر گاه نجاست را فرو گيرد كه به همه جاى آن برسد پاك مى‏كند بانكه زمين تر شود، و اگر نجاستى باشد كه عينى داشته باشد تا آن عين زايل نشود پاك نمى‏شود، اما آب پاكست اگر متغير نشده باشد به نجاست و اللَّه تعالى يعلم.

(و ساله عن الرّجل يمرّ فى ماء المطر و قد صبّ فيه خمر فاصابت و در تهذيب فاصاب ثوبه هل يصلّى فيه قبل ان يغسله فقال لا يغسل ثوبه و لا رجله و يصلّى فيه و لا باس)(1)

ديگر سؤال مى‏كند از حضرت (صلوات الله عليه) كه هر گاه شخصى بگذرد به آب بارانى كه در آنجا شراب ريخته باشند، و آن شراب به جامه او رسد «و بنا بر نسخه تهذيب آن آب باران به جامه او رسد» آيا در آن جامه نماز مى‏تواند كرد پيش از آن كه جامه‏اش را بشويد. پس حضرت فرمودند كه جامه‏اش را نشويد، و پايش را نشويد، و در آن جامه نماز كند و باكى نيست.

و اين هر دو حديث را شيخ طوسى رحمه اللَّه نيز بسند صحيح روايت كرده است و لفظ اصاب به صواب اقرب است بنا بر مشهور كه آن نجاست خمر است، و اما بنا بر رأى ابن بابويه كه طهارت خمر است دو احتمال دارد، اظهرش آنست كه چون باران مى‏آيد شراب مستحيل شده است، و پاك شده است بنا بر آن باكى نيست، و محتمل است كه عين شراب باقى باشد و جايز باشد نماز موافق احاديثى ديگر كه در اين باب وارد شده است، و خواهد آمدن. اما به اين حديث استدلال بر طهارت نمى‏توان كرد، چون محتملست كه به واسطه باران پاك شده باشد، و اصابت بر سبيل مجاز باشد، بلكه اين اظهر است خصوصا هر گاه نسخه اصاب نيز باشد.

قى‏ء طاهر است‏

(و سأل عمّار السّاباطّى ابا عبد اللَّه (صلوات الله عليه) عن القي‏ء يصيب الثّوب فلا يغسل فقال لا باس به)(2)

و بسند موثق معتبر روايت كرده‏