ذكر هنگام تخلي - لوامع صاحبقرانی جلد 1
الباسور)(1)
حضرت امام محمد باقر (صلوات الله عليه) فرمودند كه بسيار نشستن و مكث كردن در ادب خانه سبب بواسير است و به نون نيز خواندهاند و ناسور مقعد بواسير است، و صدوق و شيخ اين خبر را بسند كالصحيح از آن حضرت روايت كردهاند، و ليكن شيخ ذكر كرده است كه حضرت فرموده كه لقمان به پسرش اين را گفت كه اين را بر در ادب خانه نوشتند.
و ممكن است كه محمد بن مسلم راوى اين خبر است دو مرتبه از حضرت شنيده باشد و ظاهر خبر كراهت است به اين معنى كه اگر ترك اين معنى بكنند از براى حق سبحانه و تعالى ثواب خواهند داشت. و محتملست كه نهى ارشادى باشد چون فايدهاش دنيويست و در اين صورت وقتى صواب دارد كه قصد كند كه اگر صحيح باشم عبادت الهى خواهم كرد بىمشقت، و من حيات و صحت را از براى عبادت خدا مىخواهم در اين صورت ثواب خواهد داشت.
اما اين نيت در نهايت صعوبتست بلكه آدميست كه صحت بدن را فى نفسها مىخواهد مگر مخلصين مانند حضرت ابراهيم على نبينا و آله و عليه الصلاة و السلام كه مامور شد به آن كه بگويد كه نماز خود و حج خود و زندگانى خود مردن خود را از جهت رضاى او مىخواهم و إن شاء اللَّه در نماز خواهد آمد و غرض از بيان اين آن است كه فرق ميان احكام ارشاديه و تكليفيه بكنند، و احاديث بسيار وارد شده است در ارشاديه خصوصا در اطعمه و اشربه.
ذكر هنگام تخلي
(و سأل عمر بن يزيد ابا عبد اللَّه (صلوات الله عليه) عن التّسبيح فى المخرج و قرائة القرآن فقال لم يرخّص فى الكنيف اكثر من آية الكرسىّ و يحمد اللَّه، او آية الحمد للّه ربّ العالمين)(2)
و سؤال كرد از حضرت از تسبيح در مخرج كه محل خروج فضلات است و از خواندن قرآن در آنجا پس حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى يا حضرت رسول اللَّه
لطفا منتظر باشید ...
