رعايت حق زنان‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

و آله منقول است كه هميشه جبرئيل مرا وصيت مى‏كرد و مبالغه مى‏نمود در مسواك كردن تا ترسيدم كه از بس كه مسواك مى‏كردم دندانهاى من هيچ نماند يا خونين شود دهان من، يا دندانها همه بريزد، يا دهان خود را خونين كنم، يا دندانهاى خود را همه بريزم بنا بر قرائت معلوم.

و مؤيد اين حديث كلينى بسند حسن كالصحيح روايت كرده است كه حضرت رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمود كه جبرئيل وصيت و مبالغه كرد مرا به مسواك كردن آن قدر كه ترسيدم كه دندانهاى من همه بريزد، و هميشه وصيت مى‏نمود مرا به رعايت حق هم‏سايگان تا گمان كردم كه عاقبت از جهة هم‏سايه ميراثى خواهد داد، و هميشه وصيت و مبالغه مى‏نمود مرا به رعايت حال غلام و كنيز تا آن كه گمان كردم كه از جهة ايشان مدتى مقرر خواهد ساخت كه هر گاه آن مدت خدمت بكنند آزاد شوند بعد از آن، و دغدغه نيست كه حق سبحانه و تعالى از جهة هم‏سايه ميراث مقرر نساخته و از جهة مملوك مدت آزادى مقرر نساخته است.

و كلينى رضى اللَّه عنه خبرى مرسل از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) روايت كرده است كه هر بنده كه شيعه باشد بعد از هفت سال آزاد مى‏شود خواه صاحبش آزاد بكند و خواه آزاد نكند و بعد از هفت سال خدمت او حلال نيست. و اين حديث را حمل بر استحباب كرده‏اند كه سنت است كه غلام شيعه را بعد از هفت سال آزاد كنند و مكروه است بعد از هفت سال او را خدمت فرمودن.

رعايت حق زنان‏

(و فى خبر آخر و ما زال يوصينى بالمرأة حتّى ظننت انّه لا ينبغى طلاقها)(1)

و در روايتى اين زيادتى هست كه و هميشه مبالغه مى‏نمود مرا به رعايت زنان كه گمان كردم خوب نباشد مطلقا طلاق زنان دادن. و اخبار معتبره وارد شده است در كراهت طلاق با ملايمت اخلاق و با عدم الفت‏