(و سئل عن انشاد الشّعر هل ينقض الوضوء فقال لا)(1)روايت كرده است شيخ بسند صحيح از معاوية بن ميسره كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) از خواندن شعر كه آيا وضو را مىشكند؟ حضرت فرمودند كه نه. و معاويه را اگر چه توثيق نكردهاند و ليكن ظاهرش آنست كه صدوق از كتاب او برداشته است و حكم كرده است كه كتاب او معتمد است.و بسند موثق از سماعه روايت كرده است كه از آن حضرت سؤال كردم از خواندن شعر، يا بلند خواندن شعر آيا وضو را مىشكند؟ يا كسى ستم كند شخصى را به هجو، يا مطلقا، يا دروغ بگويد در شعر، يا مطلقا حضرت فرمودند كه بلى مگر شعرى باشد كه راست باشد، يا اندك شعرى باشد سه بيت، يا چهار بيت دروغ اما اگر شعر باطل بسيار بخواند وضو را مىشكند و حمل كردهاند بر آن كه كمال وضو را مىبرد و سنت است تجديد وضو.(و سأله سماعة بن مهران عن الرّجل يخفق رأسه و هو فى الصّلاة قائما، او راكعا فقال ليس عليه وضوء)(2)و بسند موثق سؤال نمود سماعه از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) از شخصى كه پينكى زند در نماز ايستاده يا در ركوع حضرت فرمود كه بر او وضو واجب نيست. و صدوق عمل به اطلاق اين حديث كرده است. و علما حمل كردهاند بر آن كه شعورش زايل نشده باشد چنانكه ظاهرش آنست كه شعور دارد كه نماز مىكند و ايستاده است و اگر نه غالب آنست كه مىافتد.
شخصى كه بخواب رود نشسته آيا بر او وضو واجبست
(و سئل موسى بن جعفر (صلوات الله عليه) عن الرّجل يرقد و هو قاعد هل عليه وضوء؟ فقال لا وضوء عليه ما دام قاعدا ان لم ينفرج)