اگر بكارت زنش را ببرد و خونش بند نشود و نداند كه آن چه مى‏آيد خون حيض است يا خون بكارت‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 1

و بعضى از اصحاب مبالغه عظيم در اين باب دارند كه جانب چپ را از علامات حيض شمرده‏اند با آن كه در اين روايت در صورت اشتباه واقع شده است بلكه ابان از حضرت سؤال كرده است كه دختر جوانى از ما قرحه در اندرونش به همرسيده است و خون روانى مى‏آيد و نمى‏داند كه خون حيض است يا قرحه و به همين نحو در فقه رضويست و بعد از آن حضرت فرمودند كه اگر از جانب چپ خون آيد از حيض است.

و بعضى ترجيح نسخه تهذيب داده‏اند كه چون شيخ اعلم است و افضل از كلينى نسخه او مقدم است و بر تقدير اعلميت اضبطيت در اين باب عمده است و هر كه اندك تتبعى دارد مى‏دانند كه كلينى أضبط است از جميع علماى ما كه آثار ايشان بما رسيده است و در اينجا گناه هيچ يك نيست بلكه ظاهرش آنست كه نسخه كلينى كه نزد شيخ بوده است چنين بوده است به قرينه اين كتاب كه اكثرش از كافى است و اگر در اين نسخه چنين نبود جا داشت كه سهو را نسبت به شيخ دهند و اظهر آنست كه سهو از نساخ شده است.

و على اى حال عمل به چنين حديثى مشكل است و در چنين مسأله رجوع به احاديث ديگر اولى است به آن كه اگر تميزى از خون بوده باشد يا صاحب عادت باشد به آن عمل كند و الا عمل به احتياط كند در فعل عبادات و تروك حيض و اللَّه تعالى يعلم.

اگر بكارت زنش را ببرد و خونش بند نشود و نداند كه آن چه مى‏آيد خون حيض است يا خون بكارت‏

(و ان اقتضّها زوجها و لم يرق دمها و لا تدرى دم الحيض هو ام دم العذرة؟ فعليها ان تدخل قطنة فان خرجت القطنة مطوّقة بالدّم فهو من العذرة و ان خرجت منغمسة فهو من الحيض)(1)

و اگر شوهر بكارت زنش را ببرد و خونش بند نشود و نداند كه آن چه مى‏آيد خون حيض است يا خون بكارت پس بر او لازمست كه پنبه داخل فرج كند و لمحه‏اى صبر كند و بيرون آورد پس اگر خون طوق زده باشد بر پنبه خون بكارت است چون پرده‏