و اندكى بالاتر حديث بر پنج وجه است كه فايده دارد و تقسيمات ديگر در كتب عامه هست و بعضى از خاصه متابعت ايشان كردهاند و چون فائده بر آن مترتب نمىشود ذكر نكرديم آنها را.
اول صحيح
و آن خبريست كه راويان آن خبر تا معصوم همه امامى مذهب باشند و عادل باشند كه گناه كبيره نكنند و اصرار بر صغيره نداشته باشند و مروت داشته باشند كه از ايشان چيزى صادر نشود كه دلالت بر خفت عقل ايشان كند، و مع هذا ثقه و معتمد باشند به آن كه كثير السّهو و النسيان نباشند، و ظاهر خبر ابن حنظله كه گذشت، دلالتى بر اين دارد و نزد متأخرين اين خبر حجت است مگر آن كه معارضى داشته باشد.
دويم خبر حسن است
و آن خبريست كه رجال سند همه ايشان را مدح نموده باشند بدون توثيق يا بعضى را مدح كرده باشند و باقى را توثيق همين كه يك ممدوح بودن توثيق در سند هست حديث را حسن مىگويند هر چند ما بقى ثقه باشند.
سيم موثق
و گاهى قوى نيز مىگويند و آن خبريست كه همه را توثيق كرده باشند، و همه يا يكى از ايشان بد مذهب باشد به آن كه سنّى يا زيدى، يا فطحى، يا واقفى، يا كيسانى باشند.