هر گاه زن وضو سازد مقنعه خود را بردارد - لوامع صاحبقرانی جلد 1

بريدن پاها يعنى ساق را مسح بكشد اگر از بند بريده باشند. و اخبار صحيحه وارد شده است كه كسى كه دست او را بريده باشند ما بقى را مى‏شويد يعنى اگر از تحت مرفق بريده باشند و هم چنين اگر پا را بريده باشند آن چه مانده است مسح بر آن مى‏كشد.

و ظاهرا مراد صدوق نيز اين احاديث باشد اگر چه عبارتش قاصر است، و ممكن است كه مرادش اين باشد كه اگر پا را از كعب بريده باشند و بنا بر آن كه كعب مفصل است جزوى كه از آن مانده است مسح بكشد آن را چنانكه در حديث على بن جعفر گفته شد.

و از حديث صحيح رفاعه نيز ممكن است كه اين معنى بيرون آيد چون روايت كرده است كه سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه هر گاه شخصى را دست و پا بريده باشند چگونه وضو مى‏سازد؟ حضرت فرمودند كه آنجايى كه بريده‏اند مى‏شويد يعنى و مسح نيز مى‏كشد كه شستن دست باشد و مسح در پا و پا را بظهور گذاشته باشد و تغليبا فرموده باشد.

اگر چه ظاهر حديث آنست كه آن چه مانده باشد مى‏شويد به آن كه دست را از زند بريده باشند نه از مرفق و غالب اوقات پا را از كعب مى‏برند چنانكه در مبحث دزدى و قطع طريق خواهد آمد. اما ممكن است كه عبارت را اعم بگيريم از بريدن از مرفق يا از زند و اللَّه تعالى يعلم.

هر گاه زن وضو سازد مقنعه خود را بردارد

(و اذا توضّأت المرأة ألقت قناعها عن موضع مسح رأسها فى صلاة الغداة و المغرب و تمسح عليه، و يجزيها فى سائر الصّلوات ان تدخل اصبعها فتمسح على رأسها من غير ان تلقى عنها قناعها)(1)

و هر گاه زن وضو سازد مقنعه خود را بردارد از موضع مسح سرش در نماز صبح و شام و بر آن موضع مسح كشد و در باقى نمازها همين كافى است كه انگشت را در زير مقنعه داخل كند و مسح بكشد بى‏آن كه مقنعه را بيندازد.