كسى كه بعد از وضو شك در اعضاء وضو كند - لوامع صاحبقرانی جلد 1

چنانكه احاديث صحيحه وارد شده است بر آن. و ظاهرا خبر متن خبر دويم ابو بصير است و بعضى از آن ساقط شده است و مى‏تواند بود كه خبرى ديگر باشد و مراد از آن شك باشد يا سهو باشد و بقيه مراد باشد و اللَّه تعالى يعلم.

(و فى رواية زيد الشّحّام، و المفضّل بن صالح عن ابى عبد اللَّه (صلوات الله عليه) فى رجل توضّأ فنسى ان يمسح على رأسه حتّى قام فى الصّلاة قال فلينصرف فليمسح برأسه و ليعد الصّلاة)(1)

و در روايت زيد پيه فروش كه ثقه است و راوى او مفضل بن صالح است و در او ضعفى هست، و در روايت مفضل بن صالح كه طريق به او صحيح است و در او ضعفى هست اما كتابهاى هر دو معتمد بوده است و نزد صدوق بوده و از آن كتابها روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) وارد شده است در باب شخصى كه وضو ساخته باشد و فراموش كرده باشد كه مسح سر بكشد تا به نماز برخيزد حضرت فرمود كه قطع نماز كند و مسح سر بكشد و اعاده نماز كند و ظاهرا همين جا روايت ايشان تمام مى‏شود، و اين روايت را از اين جهت ذكر كرده كه تدارك اجمال روايت ابو بصير بكند.

و موافق اين روايت روايات صحيحه وارد شده است كه در صورت نسيان كه يقين داند قطع نماز مى‏كند و هر عضوى كه ترك كرده باشد مى‏شويد يا مسح مى‏كشد و ما بقى را تمام مى‏كند اگر همه خشك نشده باشد، و اگر همه خشكشده باشد وضو نماز را از سر مى‏گيرد، و اجماع شيعه بر اينست و كسى خلاف در اين نكرده است، و اگر ابو بصير. مجمل نقل كرده است مفصل هم روايت كرده است.

كسى كه بعد از وضو شك در اعضاء وضو كند

(و من شكّ فى شى‏ء من وضوئه و هو قاعد على حال الوضوء فليعد، و من قام عن مكانه ثمّ شكّ فى شى‏ء من وضوئه فلا يلتفت إلى‏