اگر كسى بيابد آب را در وقتى كه داخل نماز شده قطع كند نماز را و وضو بسازد - لوامع صاحبقرانی جلد 1

(صلوات الله عليه) و دلالت مى‏كند بر آن كه تيمم شكسته مى‏شود بمجرد رسيدن به آب با تمكن از استعمال آن، و اشعارى دارد لفظ شكستن با لفظ اعاده اگر تيمم بدل از غسل كرده باشد من بعد كه تيمم مى‏كند باز بدل از غسل مى‏كند نه بدل از وضو چنانكه جمعى گفته‏اند و بنا بر مذهب ايشان مى‏بايد كه اگر آب وضو به همرسد وضو سازد چنانكه گفته‏اند.

و احاديث صحيحه متقدمه رد قول ايشان مى‏كند كه حضرت مطلقا فرمودند كه تيمم كند و وضو نسازد و قول اين جماعت از استنباط ناشى شده است كه گفته‏اند كه تيمم بدل از غسل بمنزله غسل است و هر گاه ناقض غسل بفعل آيد مثل جنابت تيمم را مرتبه ديگر بقصد غسل مى‏سازد و اگر ناقض وضو بفعل آيد تيمم را بدل از وضو مى‏سازد. و روايتى نديده‏ام كه دلالت بر مطلب ايشان كند و اگر كسى خواهد كه مخالفت ايشان نكرده باشد احتياطا تيممى بدل از وضو بعد از تيمم بدل از غسل نيز به جا آورد.

اگر كسى بيابد آب را در وقتى كه داخل نماز شده قطع كند نماز را و وضو بسازد

(فان أصاب الماء و قد دخل فى الصّلاة فلينصرف و ليتوضّأ ما لم يركع فان كان قد ركع فليمض فى صلاته فان التّيمّم أحد الطّهورين)(1)

تتمه صحيحه زراره است كه از حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) سؤال كرد كه اگر كسى بيابد آب را در وقتى كه داخل نماز شده است حضرت فرمودند كه قطع كند نماز را و وضو بسازد و نماز را از سر گيرد ما دام كه بركوع نرفته باشد پس اگر بركوع رفته باشد همان نماز را تمام كند زيرا كه تيمم يكى از دو مطهريست كه حق سبحانه و تعالى قرار داده است يعنى مطهر آبى قرار داده است كه آن وضو و غسل است و مطهر خاكى نيز مقرر فرموده است كه آن تيمم است.

و بر اين مضمون روايات قويه وارد شده است، و در روايتى قوى كالصحيح يا صحيح وارد شده است از محمد بن حمران از حضرت امام‏