(و قد روى انّه صار حدّ قعود النّفساء عن الصّلاة ثمانية عشر يوما لأنّ اقلّ الحيض ثلاثة ايّام و اكثره عشرة ايّام و أوسطه خمسة ايّام فجعل اللَّه عزّ و جلّ للنّفساء اقلّ الحيض و أوسطه و اكثره)(1)و صدوق به سندى قوى از حنان بن سدير روايت كرده است كه به حضرت (صلوات الله عليه) عرض نمودم و چون مضمر است ظاهرا حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) باشد كه چرا زنى كه زاييده است هجده روز ترك نماز مىكند حضرت فرمودند كه چون اقل حيض سه روز است و اكثرش ده روز است و وسطش پنج روز است حق سبحانه و تعالى از جهة او اقل و اوسط و اكثر را مقرر ساخت.
اصحاب ما روايت كردهاند كه چهل روز ترك نماز مىكند
(و الاخبار الّتى رويت فى قعودها اربعين يوما و ما زاد إلى ان تطهر معلولة كلّها وردت للتّقيّة لا يفتى بها الّا اهل الخلاف)(2)و اخبارى كه اصحاب ما روايت كردهاند كه چهل روز ترك نماز مىكند يا زياده كه پنجاه روز باشد تا آن كه طاهر شود و اين خبرى ديگر است معلول است و علتى دارد كه چنين روايت شده است كه آن تقيه است يا ضعيف است به اعتبار تقيه كه عمل به آن نمىتوان كرد و فتواى به آن اخبار نمىتوان داد مگر سنيان را اگر از ما بپرسند.و آن چه از عامه مشهور است قول ابو حنيفه و احمد بن حنبل و جمعى ديگر چهل روز است و قول شافعى و مالك و احمد در روايتى ديگر شصت روز است و از مالك قول هفتاد نيز روايت كردهاند و قول حسن بصرى پنجاه روز است. و شيخ بسند صحيح از محمد بن مسلم روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه اگر نفسا خونش بند نشود سى
لطفا منتظر باشید ...
