وضو ساختن به آبى كه به آتش گرم شده باشد اشكالي ندارد - لوامع صاحبقرانی جلد 1

و جمعى اين نهى را ارشادى مى‏دانند، و مراد از امر و نهى از شادى طلبى است كه فايده‏اش دنيوى باشد، و ثواب اخروى نداشته باشد چون حضرات فرمودند كه مورث برص است، لكن ظاهر امر اول شرعيست، و منافات ندارد كه فايده دنيوى نيز بر آن مترتب شود، چنانكه در اخبار بسيار وارد شده است در حج كه سبب توانگرى است مجملا جزم نمودن خوب نيست، اگر بر سبيل احتمال گويند جا دارد، و مذهب ابن بابويه ظاهر نيست كه حرام مى‏دانند يا مكروه، چون او نيز بر وفق حديث نهى نموده است، و اظهر كراهت است جمعا بين الاخبار و جمعى از علما گفته‏اند كه مكروه است همه استعمالات حتى آن كه اگر گرميش زايل شده باشد نيز مكروه دانسته‏اند، و اين بهتر است و به اطاعت اقرب.

وضو ساختن به آبى كه به آتش گرم شده باشد اشكالي ندارد

(و لا باس ان يتوضّأ الرّجل بالماء الحميم الحارّ)(1)

و باكى نيست وضو ساختن از آبى كه به آتش گرم شده باشد، هر چند بسيار گرم باشد. اخبار صحيحه وارد شده است كه غسل به آب گرم مى‏توان كرد. و باز اخبار وارد شده است كه هر چيزى مباح است تا نهى وارد شود، و نهى وارد نشده است از وضو ساختن به آب گرم. و ممكنست كه به صدوق خبرى رسيده باشد باين مضمون، و كسى از مسلمانان در اين خلاف نكرده است مگر مجاهد از سنيان، و چون خلاف اجماع است سنيان نيز اعتبارى به سخن او نكرده‏اند، و ممكنست كه غرض صدوق رد بر او باشد.

ميتة و خون و بول و عذرة و خمر آب را نجس مى‏كند

(و لا يفسد الماء الّا ما كان له نفس سائله)(2)

يعنى آب را نجس نمى‏كند حيوان مرده مگر حيوانى كه خون روان از رگ داشته باشد. و همين عبارت را شيخ روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) بعنوان موثق و قوى، و مضمون اين عبارت وارد است در احاديث بسيار و در خبر موثق وارد شده است از آن حضرت (صلوات الله عليه) كه اگر مار، يا عقرب، يا