اگر زن پاك شده باشد پيش از غسل فرجش را بشويد بعدا جماع كند - لوامع صاحبقرانی جلد 1

مى‏كنند كه مراد از اطّهار طهارت باشد مجازا و عمل بهر دو بهتر است كه تا پاك شدن حرام باشد و تا غسل كردن مكروه باشد به كراهت شديده و تا فرج خود را شستن مكروه باشد به كراهت سبك چنانكه گفته است:

اگر زن پاك شده باشد پيش از غسل فرجش را بشويد بعدا جماع كند

(فان كان الرّجل شبقا و قد طهرت المرأة و اراد أن يجامعها قبل الغسل أمرها ان تغسل فرجها ثمّ يجامعها)(1)

پس اگر مردى بسيار خواهان جماع باشد و زن پاك شده باشد و خواهد كه با او جماع كند پيش از غسل امر كند زن را كه فرجش را بشويد بعد از آن با او جماع كند.

و مضمون اين حديث را كلينى بسند صحيح و سند قوى و شيخ بسند كالصحيح روايت كرده‏اند و چند خبر كالصحيح نقل كرده است كه جماع نمى‏تواند كرد تا غسل نكند و حمل بر كراهت كرده است و جمع مى‏توان كرد كه جايز نباشد هر گاه اين دو شرط مفقود باشد يكى آن كه شبق باشد. و دويم آن كه فرجش را بشويد. ليكن دو حديث كالصحيح روايت كرده است كه جماع مى‏تواند كرد و بعد از غسل بهتر است پس ظاهر شد كه جايز است وطى با كراهت و در آن دو صورت كراهت كمتر مى‏شود.

و محتمل است كه مكروه نباشد خصوصا وقتى كه آب بهم نرسد و از ترك جماع خوف مرض يا وقوع در زنا داشته باشد و احوط آنست كه در اين صورت تيمم كند زن تا بى‏دغدغه باشد چنانكه عمار ساباطى از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) پرسيد كه هر گاه زن تيمم بدل از غسل حيض كند حلال مى‏شود بر شوهر حضرت فرمودند كه بلى.

و كلينى در حديث كالصحيح روايت كرده است كه از حضرت (صلوات الله عليه) پرسيدند كه زن حايض را بعد از حيض و قبل از غسل جماع مى‏توان كرد هر گاه آب نباشد كه غسل كند حضرت فرمودند كه هر گاه فرجش را بشويد و تيمم كند باكى نيست و جماع مى‏تواند كرد.