فقال يصلّى فيها و يتجنّب قارعة الطّريق)(1)
و بسند صحيح منقولست كه سؤال كرد على از حضرت امام على نقى (صلوات اللَّه عليه) از شخصى كه در بيدا رسد و وقت نماز واجبى در آيد مثل نماز صبح و تا از بيدا بيرون رود وقت نماز بدر رود با نماز چه كند و حال آن كه نهى وارد شده است از نماز در بيدا حضرت فرمودند كه در آنجا نماز مىكند و در ميان راه نماز نمىكند يعنى در دو طرف راه نماز مىكند چنانكه اخبار ديگر گذشت و از اين خبر ظاهر نمىشود حرمت و كراهت
و روى عنه (صلوات اللَّه عليه) ايّوب بن نوح انّه قال يتنحّى عن الجوادّ يمنة و يسرة و يصلّى(2)
در اين حديث جزو اول حديث را حواله بحديث اول كرده است چون در سؤال من حيث المعنى شركتى دارند اما فرقى نيز دارند.
چنانكه كلينى بسند صحيح روايت كرده است كه از حضرت امام على نقى (صلوات اللَّه عليه) سؤال كردم از شخصى كه وقت نماز داخل شود و او در بيدا باشد حضرت فرمودند كه از ميان راه به گوشه مىرود از دست راست و چپ و نماز مىگذارد.
(و سال علىّ بن جعفر اخاه موسى ابن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) عن البيت و الدّار لا تصيبهما الشّمس و يصيبهما البول و يغتسل فيهما من الجنابة أ يصلّى فيهما اذا جفّا قال نعم قال و سألته عن الصّلاة بين القبور هل تصلح قال لا باس به)(3)
و به اسانيد صحيحه منقولست از على كه گفت سؤال كردم از برادرم (صلوات اللَّه عليه) از يورتى يا خانه كه آفتاب به آن جا نرسد كه آن را طاهر كردند و بول هر دو را نجس كرده باشد و غسل جنابت كرده باشند كه ازاله منى در آنجا كرده باشند آيا نماز در اين دو جا مىتوان كرد هر گاه خشك شده باشند و نجاست تعدى به مصلّى و محمول او نكند و به جامهاش