لوامع صاحبقرانی جلد 3

نرسد حضرت فرمودند كه بلى يعنى موضع نماز شرط نيست كه پاك باشد مى‏بايد نجاست متعدى نداشته باشد مگر موضع پيشانى كه مستثنى است و دور نيست كه على بن جعفر شنيده باشد پيشتر از آن جهت استثنا نفرمودند ديگر على گفت كه از آن حضرت سؤال كردم از نماز در ميانه قبور آيا جايز است حضرت فرمودند كه باكى نيست و امثال اين خبر دلالت مى‏كنند بر آن كه نهى از نماز در اين مواضع محمولست بر كراهت و ممكن است كه حمل كنند بر صورتى كه ده ذرع فاصله باشد و اول اظهر است.

(و سال عمّار بن موسى ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن البارية يبلّ قصبها بماء قذر هل تجوز الصّلاة عليها فقال اذا جفّت فلا باس بالصّلاة عليها)(1)

و منقول است از عمار از آن حضرت سؤال كرد از بوريايى كه نى آن را تر كنند به آب نجس در وقت بافتن آيا جايز است نماز كردن بر آن حضرت فرمودند كه هر گاه خشك شود باكى نيست به نماز كردن بر آن و به همين مضمون منقول است حديث صحيح از على بن جعفر و اين دو حديث نيز دلالت مى‏كند بر آن كه در موضع نجس نماز مى‏توان كرد هر گاه نجاست متعدّى نباشد اما آن چه استدلال كرده‏اند به آن كه مى‏بايد موضع پيشانى پاك باشد حديث موثق عمار است كه گفت سؤال كردم از موضعى كه در خانه نجس باشد يا غير خانه و آفتاب به آن نرسد و ليكن موضع نجس خشك شده باشد حضرت فرمودند كه نماز بر آن نمى‏تواند كرد و آن موضع را نشان كند تا بشويد ديگر پرسيد از آن حضرت كه آيا آفتاب پاك مى‏كند زمين را حضرت فرمودند كه هر گاه موضعى نجس شده باشد از بول يا غير آن پس آفتاب به آن رسد تا آن را خشك كند پس نماز بر آن موضع جايز است و اگر آفتاب به آن موضع برسد و آن موضع نجس خشك نشده باشد و تر باشد پس جايز نيست نماز كردن بر آن تا خشك شود