خارج كردن چيزى از مسجدى به مسجد ديگر - لوامع صاحبقرانی جلد 3

فى ذلك المسجد ضوء من السّراج)(1)

و منقولست به چند سند كه حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه هر كه روشن كند در مسجدى از مساجد الهى چراغى تا روشنى آن چراغ باشد فرشتگان همه با حاملان عرش از جهة او طلب مغفرت كنند و هر طلبى كه ملائكه نمايند بامر الهى است.

و در حديثست كه حق سبحانه و تعالى هر گاه فرشتگان را امر كند به دعا البته مى‏آمرزد آن بنده را و حاجتش را بر مى‏آورد بدان كه اين حديث را انس بن مالك روايت كرده است و از محدثين ما بعضى نام او را برده‏اند و بعضى گفته‏اند كه از رجلى بما رسيده است و در حديث كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه عمده دروغهايى كه بر حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بستند عايشه و ابو هريره و انس بن مالك بستند و عمده احاديث اهل سنت از اين سه كس است و از عبد اللَّه بن عمرو اخبار در مذمّت او نيز وارد است پس آن كه محدثين ما از او نقل كرده‏اند اين حديث را و بر سبيل ندرت نيز از ايشان نقل مى‏كنند وقتى مى‏كرده‏اند كه موافق آن خبر از صادقين (صلوات اللَّه عليهم) به ايشان رسيد باشد و از جهة تاليف قلوب عامه نقل مى‏كرده‏اند و با آن كه در سنتى‏ها مساهله مى‏توان كرد محدثان ما نمى‏كرده‏اند مگر در مثل اين صورت و اللَّه تعالى يعلم.

خارج كردن چيزى از مسجدى به مسجد ديگر

(و قال ابو جعفر (صلوات اللَّه عليه) اذا اخرج احدكم الحصاة من المسجد فليردّها فى مكانها او فى مسجد آخر فإنّها تسبّح)(2)

و به روايت وهب منقولست از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه هر گاه شخصى سنگ ريزه را از مسجد بيرون برد مى‏بايد كه آن سنگ ريزه را به جاى خود آورد يا به مسجدى ديگر كه آن تسبيح مى‏گويد و اين در صورتى است كه سنگ ريزه جزو مسجد باشد امّا اگر از زيادتيها باشد كه سبب‏