(و قال ابو جعفر (صلوات اللَّه عليه) من بنا مسجدا كمفحص قطاة بنى اللَّه له بيتا فى الجنّة قال ابو عبيدة الحذّاء مرّ بي و انا بين مكّة و المدينة اصنع الاحجار فقلت هذا من ذاك قال نعم)(1)اين عبارت محاسن است باين عنوان كه بسند قوى روايت كرده است و بقيه حكايت ابو عبيده را مرسلا روايت كرده است و كلينى و شيخ رضى اللَّه عنهما روايت كردهاند بسند حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه هر كه مسجدى بنا كند حق سبحانه و تعالى خانه در بهشت از جهة او بنا كند و برقى نيز از آن حضرت روايت كرده است كه هر كه مسجدى بنا كند مانند جائى كه اسفرود در ريگ از سينه خود خانه مىسازد و كنايه است از آن كه صغير باشد و ديوار نداشته باشد بلكه اگر سنگ چينى كرده باشند به مقدارى كه يك كس تواند ايستادن حق سبحانه و تعالى در بهشت از جهة او خانه بنا كند.ابو عبيده مىگويد كه حضرت بر من گذشتند و من سنگ چينى كرده بودم از جهة مسجدى پس عرض كردم كه فداى تو كردم اميدوارى دارم يا دارى كه اين سنگ چين مسجد باشد و ثواب مسجد داشته باشم چنانكه فرمودى حضرت فرمودند كه بلى و در روايت متن همين است كه عرض نمودم كه اين سنگ چين مسجد است حضرت فرمودند كه بلى و بعضى از فضلا مىگفتند كه