برهنه از دريا و امثال آن برهنه و ايستاده اگر كسى او را نبيند و اگر خوف ديدن باشد نشسته نماز مىخواند
(و روى فى الرّجل يخرج عريانا فتدركه الصّلاة انّه يصلّى عريانا قائما ان لم يره احد فان راه احد صلّى جالسا)(1)و بسند صحيح منقولست از ابن ابى عمير از ابن مسكان و هر دو از اهل اجماعند از بعضى از اصحاب ما از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) در شخصى كه بيرون آيد برهنه از دريا و امثال آن و وقت نماز شود حضرت فرمودند كه نماز مىكند برهنه و ايستاده اگر كسى او را نبيند و اگر خوف ديدن باشد نشسته نماز مىكند و باين عنوان كه در اين حديث است جمع مىشود در ميان احاديث صحيحه كه دلالت مىكند بر آن كه نشسته نماز مىكند.و در حديث صحيح على بن جعفر كه دلالت مىكند بر آن كه ايستاده نماز مىكند پس اخبار نشسته را حمل مىكنيم بر عدم امن از مطلع و ايستاده را بر امن از مطلع و در صحيحه منقولست كه حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه اگر برهنه علفى بيابد كه عورت خود را به آن به پوشاند نماز را صحيح به جا آورد و جمعى از علما گفتهاند كه هر چه ممكن باشد خوبست حتى از حرير محض و پوست غير ماكول اللّحم و امثال اينها و حتى به گل و امثال آن بر عورت ماليدن و على اى حال ايستاده نماز كند و خواه نشسته از جهت ركوع و سجود ايما بسر مىكند و ايماى سجده را بيشتر مىكند و دست بر بالاى