(و سال محمّد بن مسلم ابا جعفر (صلوات اللَّه عليه) فقال له أ يصلّي الرّجل و هو متلثّم فقال امّا على الدّابّة فنعم و امّا على الارض فلا)(1)و بسند صحيح منقولست از محمد كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) و عرض نمودم كه آيا جايز است دهن بسته نماز كنم حضرت فرمودهاند كه اگر سوار باشى بلى و اگر بر زمين باشى نه و محمولست بر آن كه غالب اوقات لثام را از اين جهت مىبندند كه دشمنان نشناسند ايشان را و قانون اعراب اين است كه تا خصم ايشان سواره است هر چند خواهند با او مىكنند اما وقتى كه به زير آمد نمىكنند و اين را فتك مىگويند و دلالت بر زبونى و عدم شجاعت و مروّت مىكند و شيعيان دشمن بسيار داشتهاند و دارند خصوصا در بيابان پس چون سوارند فايده دارد كه ايمن باشند و بر زمين فايده ندارد پس نبايد كرد و احاديث در آخر اين باب خواهد آمد در دهن بستن.
نماز با درهم
(و سال عبد الرّحمن بن الحجّاج ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن الدّراهم السّود تكون مع الرّجل و هو يصلّى مربوطة او غير مربوطة فقال ما اشتهى ان يصلّى و معه هذه الدّراهم الّتى فيها التّماثيل ثمّ قال (صلوات اللَّه عليه) ما للنّاس بد من حفظ بضايعهم فان صلّى و هى معه فليكن من خلفه و لا يجعل شيئا منها بينه و بين القبلة)(2)و منقول است بسند صحيح از عبد الرحمن كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق
لطفا منتظر باشید ...
