(و روى محمّد بن ابى حمزة عن ابى الحسن الاوّل (صلوات اللَّه عليه) انّه قال اذا ظهر النّزّ من خلف الكنيف و هو فى القبلة يستره بشيء)(1)و بسند كالصحيح از محمد ثقه روايت كرده است از حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه هر گاه ظاهر شود ترى از عقب بيت الخلا و آن در برابر قبله نماز گذارنده باشد به پوشاند آن را به چيزى كه آن نجس در برابر او نباشد.و در حديث كالصحيح از بزنطى از شخصى منقولست كه او سؤال كرد از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از مسجدى كه ديوار قبلهاش ترى دهد از بالوعه كه در آنجا بول كنند حضرت فرمودند كه اگر آن ترى از بالوعه باشد نماز در آنجا مكن و اگر از غير بول باشد باكى نيست.و در حديث كالصحيح بل الصحيح از فضيل منقولست كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه من به نماز مىايستم و در برابر قبله فضله آدمى مىبينم حضرت فرمودند كه از آنجا دور شو تا مقدورت باشد و نماز مكن بر جاده راه كه در آنجا تردّد كنند.(و لا يقطع صلاة المسلم شىء يمرّ بين يديه من كلب او امرأة او حمار او غير ذلك)(2)و بسند موثق از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند كه قطع نمىكند نماز مسلمان را چيزى كه از برابر او بگذرد يا در برابر او باشد خواه سگ باشد يا زن يا الاغ يا غير آن و احاديث ستره گذشت كه مستحبّ است و ظاهر كلام صدوق آنست كه اخبار ما بعنوان تقيه وارد شده است و ليكن مشهور ميان علماء استحباب ستره است در جائى كه حايلى نباشد مثل صحرا و يا فضا.