(و روى انّ عليّا (صلوات اللَّه عليه) مرّ على منارة طويلة فامر بهدمها ثمّ قال لا ترفع المنارة الّا مع سطح المسجد)(1)و بسند قوى از سكونى منقولست كه حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) گذشتند بر منارى پس فرمودند كه منار را كندند و فرمودند كه منار را بلند نمىبايد كرد مگر با سطح و اصل منار از مجوس بود كه چون آتش را مىپرستيدند منارهاى بلند مىساختند كه بر بالاى آنها آتش بيفروزند و تعظيم آتش كرده باشند و چون بلاد عجم مفتوح شد و عراق عرب را نيز ملوك عجم داشتند عمر گفت كه منارهاى بحال خود باشد و بر بالاى آنها اذان بگويند و حضرت امير المؤمنين امر به هدم آن فرمودند چون سبب اشرافيت بر خانهاى مسلمانان و آن حرامست و فرمودند كه در زمان حضرت محل اذان در ديوار مسجد بود و از سطح مسجد بلندتر نبود همان مقدار بلند كردن خوبست و زياده بد است و ازين حديث نيز فهميدهاند كه مىبايد در ميان مسجد نباشد چون در زمان حضرت متصل به ديوار مسجد بود و لفظ حديث صريح نيست در اين معنى و اگر در ميان مسجد نباشد بهتر است و منار مسجد خيف كه در ميان مسجد است و بلند است ظاهرا در زمان ملاعين ساخته باشند و نيست در جائى كه در زمان حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بوده باشد با آن كه چون در آن حوالى خانه نيست بلند كردن آن