(و قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) للمؤذّن فيما بين الاذان و الاقامة مثل اجر الشّهيد المتشحّط بدمه فى سبيل اللَّه عزّ و جلّ فقال علىّ (صلوات اللَّه عليه) انّهم يجتلدون على الاذان فقال كلّا انّه ياتى على النّاس زمان يطرحون الاذان على ضعفائهم فتلك لحوم حرّمها اللَّه على النّار)(1)و بسند قوى از حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه مؤذن را در ميان اذان و اقامت ثوابى است مثل ثواب كسى كه شهيد شده باشد در جهاد از جهة رضاى الهى و در خون خود غلطيده باشد پس حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه يا رسول اللَّه هر گاه شما اين مقدار ثواب آن را مىفرماييد آخر بر سر اذان شمشير خواهند كشيد و در بعضى از نسخ يختارون و يجتارون و يتجلدون واقع شده است يعنى هر گاه اين ثواب را شنيدند جمعى خاص را اختيار خواهند كرد كه مالى يا جاهى داشته باشند يا ستم خواهند كرد بر فقرا يا جنگ
لطفا منتظر باشید ...
