(و سال سماعة بن مهران ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن لحوم السّباع من الطّير و الدّوابّ قال امّا اكل لحومها فانّا نكرهه و امّا الجلود فاركبوا عليها و لا تلبسوا منها شيئا تصلّون فيه)(1)و بسند موثق منقولست از سماعه كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از گوشتهاى درندگان مرغ چون چرخ و باز و درندگان حيوانات چهارپا چون شير و گرگ آيا حلال است حضرت فرمودند كه اما خوردن گوشت اينها را كراهت داريم يعنى نمىخوريم و حرام نمىدانيم و اما پوست اينها را جايز است كه بر آن سوار شوند اما در حال نماز مپوشيد آن پوستها را و اين حديث دلالت مىكند بر آن كه سباع قابل تذكيه هستند چنانكه احاديث صحيحه دلالت مىكند بر آن و خواهد آمد.و در حديث صحيح و بسيار است كه در كراهت را بر حرمت اطلاق مىكنند و در احاديث معتبره وارد شده است كه علّت عدم جواز نماز در پوست سباع آنست كه اكثر آنها مسوخند(و قال ابى رضى اللَّه عنه فى رسالته إليّ لا باس بالصّلاة فى شعر و و بر كلّ ما اكلت لحمه و ان كان عليك غيره من سنجاب او سمّور أو فنك و اردت الصّلاة فانزعه)(2)و پدرم كه حق سبحانه و تعالى از او راضى و خشنود باشد در رساله كه بمن نوشته بود اين را ذكر كرده بود كه باكى نيست
لطفا منتظر باشید ...
