(و من صلّى لغير القبلة فى يوم غيم ثمّ علم فان كان فى وقت فليعد و ان كان قد مضى الوقت فلا اعادة عليه و حسبه اجتهاده)(1)و بسند صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه هر كه نماز كند در روز ابر و بعد از نماز عالم شود كه بر خلاف قبله نماز كرده است پس اگر در وقت باشد مىبايد كه نماز را اعاده كند و اگر وقت گذشته باشد پس اعاده نماز بر او لازم نيست و كافيست او را اجتهادى كه كرده است در دخول وقت و احاديث صحيحه بر اين مضمون وارد شده است و در باب قبله خواهد آمد و ذكر اين حديث در اين باب مناسب نبود مگر به اعتبار لفظ وقت و آن سبب ذكر اين معنى شده است.(و قال ابو جعفر (صلوات اللَّه عليه) لان اصلّى بعد ما يمضى الوقت احبّ إليّ من ان اصلّى و انا فى شكّ من الوقت و قبل الوقت)(2)و منقول است از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه البته اگر نماز كنم بعد از وقت محبوبتر است نزد من از آن كه كنم در وقتى كه شك داشته باشم كه وقت نماز است يا پيش از وقت است و قريب باين خبر از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقول است و سابقا مذكور شد و اين خبر را مسند