جايز است كه اذان به گويى و وضو نداشته باشى‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 3

و باز هفت مرتبه گفتم و به خود آمدم و سر برداشتم و اندكى از جهة استراحت نشستم پيش از برخاستن بنا بر اين جلسه استراحت اندكى مطلوبست و تبيين مطالب اين حديث در باب كيفيت نماز به تفصيل مذكور خواهد شد إن شاء اللَّه تعالى و در روضة المتقين اشاره به بعضى از تحقيقات اين حديث شده است و اما حديث دويم را شيخ ثقه صدوق على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابى عمير از هشام در حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) روايت كرده است كه در شب معراج تعليم اذان و ساير عبادات شد و چون بسيار طولانى بود در مكانى كه أنسب باشد مذكور خواهد شد إن شاء اللَّه تعالى و كلينى در حسن كالصحيح از زراره و فضيل روايت كرده است كه حضرت امام محمّد باقر (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه چون در شب معراج حضرت سيّد المرسلين را به آسمان بردند و به بيت المعمور رسيدند و حاضر شد نماز پس جبرئيل اذان و اقامت گفت و حضرت پيش ايستادند و فرشتگان و پيغمبران همگى اقتدا به آن حضرت كردند و احاديث در اين باب بسيار است بر اين اكتفا شد.

جايز است كه اذان به گويى و وضو نداشته باشى‏

(و روى زرارة عن ابى جعفر (صلوات اللَّه عليه) انّه قال تؤذّن و أنت على غير وضوء فى ثوب واحد قائما او قاعدا و أينما توجّهت و لكن اذا اقمت فعلى وضوء متهيّئا للصّلاة)(1)

و به اسانيد صحيحه منقولست از زراره كه حضرت امام محمّد باقر (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه جايز است كه اذان به گويى و وضو نداشته باشى و يك جامه پوشيده باشى و در حالت قيام واقع سازى يا در نشستن و روى بقبله و پشت بقبله و ليكن هر گاه خواهى كه اقامه را به گويى مى‏بايد كه با وضو باشى و مهيّا باشى از جهة نماز غرض آنست كه چون اقامه بمنزله جزو نماز است مى‏بايد كه با وضو باشى و دو جامه پوشيده باشى‏