(و وقت الفجر حين يعترض الفجر و يضيء حسنا و يتجلّل الصّبح السّماء و يكون كالقباطى او مثل نهر سوراء)(1)و وقت نماز صبح وقتى است كه سفيدى صبح در عرض افق ظاهر شود و خوب روشن شود و روشنى صبح آسمان را فرا گيرد و بوده باشد سفيدى مانند سفيدى جامه مصرى كه بسيار سفيد مىباشد يا مانند نهر حله باشد و در مكه معظمه مشاهد شد جامهاى سفيد مصرى كه قريب به سفيدى برفست و در اين بلاد به آن سفيدى كم مىباشد و در سحرى بار كرده بوديم از حله و نهر فرات چنان ظاهر بود از جانب مغرب كه گمان كرديم كه صبح طالع شده است از طرف مغرب و تا كسى نه بيند وجه تشبيه را خوب نمىيابد و عبارت صدوق دو احتمال دارد يكى آن كه غرضش اين باشد كه در اول صبح نماز خوب نباشد تا آسمان روشن نشود چنانكه از عبارت جمعى ظاهر مىشود.و دويم آن كه در وقت اشتباه نماز نكنند و اين بحسب معنى اظهر است به قرينه تشبيه چون صبح كاذب سفيدى طولانى است مانند دم گرگ كه سفيدى قريب به افق ضعيف است و فوق آن قوى است و در وقت صبح صادق آن چه قريب به افق است بسيار سفيد مىشود و مرتبه مرتبه بلند مىشود تا آسمان را فرا مىگيرد و ظاهر آيه حَتَّى يَتَبَيَّنَ كه حق سبحانه و تعالى در صوم فرموده است كه در شب بخوريد و بياشاميد تا ظاهر شود بر شما ريسمان سفيد صبح از