(و سال عبيد اللَّه بن علىّ الحلبيّ ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) فى مسجد يكون فى الدّار فيبدو لأهله ان يتوسّعوا بطائفة منه او يحوّلوه عن مكانه فقال لا باس بذلك قال فقلت فيصلح المكان الّذى كان حشّا زمانا ان ينظّف و يتّخذ مسجدا قال نعم اذا القى عليه من التّراب ما يواريه فانّ ذلك ينظّفه و يطهّره)(1)و به اسانيد صحيحه منقولست از حلبى كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از مسجدى كه در خانه باشد و اهل آن خانه خواهند كه بعضى از آن مسجد را داخل خانه خود كنند يا آن مسجد را از آنجا بگردانند و به جاى ديگر اندازند حضرت فرمودند كه باكى نيست و علما حمل نمودهاند بر آن كه صيغه وقف نگفته باشند بلكه گوشه را از جهة نماز اهل خانه مقرر ساخته باشند و ممكن است كه حكم مسجد خانه چنين باشد حلبى گويد كه گفتم كه اگر جائى مدتى ادب خانه باشد مىتوان آن را پاكيزه كردن و مسجد كردن حضرت فرمودند كه بلى هر گاه آن مقدار خاك بر روى آن كنند كه همه جا را به پوشاند او را پاك مىكند و طاهر مىگرداند و قريب باين عبارت در هر دو سؤال در صحيحه عبد اللَّه بن سنان و احاديث ديگر وارد شده است و تفصيلش در حديث سابق گذشت و ظاهر اين اخبار صحيحه
لطفا منتظر باشید ...
