مؤذنين امناء اللَّه هستند - لوامع صاحبقرانی جلد 3

شما چرا در اذان و اقامه اشهد انّ عليّا ولىّ اللَّه را دو مرتبه مى‏گوييد فرمودند كه تيمّنا و تبرّكا مى‏گوييم و بحثها شد تا آن كه فرمودند كه ديگر نگوييم چند روز ترك كردند خود از جمعى شنيدم كه فلانى سنّى است باز عرض نمودم كه ظاهر شد كه واجبست گفتن آن تقية فرمودند كه در اول نيز همين منظور من بود نخواستم كه بلفظ تقيه بگويم مجملا ديگر مى‏گفتند در مدّت حيات و در فقه رضوى چهار تكبير است در اول اذان و اقامت هر يك، ديگر اشهد ان لا اله الا اللَّه اشهد انّ محمدا رسول اللَّه حىّ على الصلاة حىّ على الفلاح حىّ على خير العمل اللَّه اكبر اللَّه أكبر لا اله الا اللَّه هر يك دو بار مگر تهليل در آخر اقامت كه يك بار است و دو قد قامت الصلاة بعد از حىّ على خير العمل زايد است در اقامت حاصل آن كه موافق مشهور است الا در تكبير اول اقامت كه چهار است موافق ظاهر خبر صدوق و جمع مى‏توان كرد كه اگر اقامت را متصل گويند با اذان بدو تكبير اكتفا كنند و اگر منفصل واقع سازند چهار تكبير بگويند چنانكه ظاهر خبر فضل است يا آن كه در تكبير اقامه مخيّر باشد ميان دو و چهار.

و شيخ طوسى رحمه اللَّه ذكر كرده است كه در بعضى از روايات واقع است سى و هفت فصل به آن كه تكبير اقامه را چهار مرتبه بگويند و در بعضى از روايات چهل و دو فصل به آن كه تكبير اذان و اقامه را چهار مرتبه در اول و چهار مرتبه در آخر و تهليل را دو مرتبه بگويد در اذان و اقامه و ذكر كرده است كه بهر روايتى كه عمل كند خوبست و اگر عمل با شهر بهتر است و اللَّه تعالى يعلم.

مؤذنين امناء اللَّه هستند

(و قال الصادق (صلوات اللَّه عليه) فى المؤذّنين إنّهم الامناء)(1)

و از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند در شأن مؤذنان كه ايشان امنايند يعنى مى‏بايد كه امين و عادل باشند تا جمعى كه معذورند اعتماد به اذان‏