(و يكره ان يمسح الرّجل التّراب عن جبهته و هو فى الصّلاة و يكره ان يتركه بعد ما صلّى فان مسح التّراب من جبهته و هو فى الصّلوة فلا شىء عليه لورود الرّخصة فيه)(2)و مكروهست كه پاك كند خاك را از پيشانى در حال نماز و مكروهست كه بعد از نماز آن خاك را بگذارد و پاك نكند چون خوف ريا هست پس اگر در حالت نماز خاك را پاك كند بر او چيزى نيست چون رخصت از شارع شده است چنانكه على بن جعفر كالصحيح سؤال مىكند از برادرش (صلوات اللَّه عليه) كه آيا در اثناى نماز خاك پيشانى را پاك مىتوان كرد حضرت فرمودند كه باكى نيست و در حديث صحيح از حلبى منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه آيا نماز گذارنده خاك پيشانى را در اثناى نماز پاك مىتواند كرد. حضرت فرمودند كه بلى حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) پاك مىكردند هر گاه خاك آلوده مىشد پيشانى را و در حديث سكونى از حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند كه مرا خوش نمىآيد كه پيشانى مردان ساده باشد و بر آن اثر سجود نباشد و حمل كردهاند كه مراد حال نماز است و اظهر آنست كه مراد پينه كردن پيشانيست از بسيارى سجود چنانكه حضرت سيد الساجدين و حضرت موسى