اذان بلال براى حضرت زهرا - لوامع صاحبقرانی جلد 3

خواه در غير آن مستحب است و فايده‏اش آنست كه جمعى كه نماز شب نكرده باشند برخيزند و بكنند و جمعى را كه پيش از صبح غسل بايد كرد بكنند و در ماه مبارك رمضان سحور بخورند و هم چنين در غير ماه رمضان هر گاه خواهند كه روزه بگيرند چنانكه در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) پرسيدند كه ما را مؤذنى هست كه در شب اذان مى‏گويد حضرت فرمودند كه اين اذان نفع مى‏دهد همسايگان را از جهت برخاستن به نماز و امّا سنت آنست كه چون طلوع صبح شود اذان بگويند و ميان اذان و اقامت نباشد مگر دو ركعت نافله صبح، ديگر گفت از آن حضرت پرسيدم از اذان پيش از صبح فرمودند كه باكى نيست و اما سنت آنست كه با طلوع صبح صادق باشد و آن اذان پيش از صبح نفع مى‏دهد به همسايگان.

و در حديث صحيح از حلبى منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از اذان پيش از صبح فرمودند كه هر گاه در جماعت باشند نه و هر گاه تنها باشد باكى نيست و ظاهرا مراد آنست كه هر گاه جماعت جمع باشند اذان گفتن پيش از صبح عبث است و اگر تنها باشد سبب اجتماع مى‏شود و اللَّه تعالى يعلم.

اذان بلال براى حضرت زهرا

(و روى انّه لما قبض النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) امتنع بلال من الاذان و قال لا أؤذّن لأحد بعد رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و انّ فاطمة (صلوات اللَّه عليها) قالت ذات يوم انّي اشتهى ان اسمع صوت مؤذّن ابى (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بالأذان فبلغ ذلك بلالا فاخذ فى الاذان فلمّا قال اللَّه اكبر اللَّه اكبر ذكرت اباها (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و أيّامه فلم تتمالك من البكاء فلمّا بلغ إلى قوله و اشهد انّ محمّدا رسول اللَّه شهقت فاطمة (صلوات اللَّه عليها) و سقطت‏