(و اتى رجل رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فقال ادع اللَّه ان يدخلنى الجنّة فقال له اعنّى بكثرة السّجود)(1)و شخصى به خدمت حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و گفت يا رسول اللَّه از خدا طلب كن كه مرا داخل بهشت كند حضرت فرمودند كه اعانت كن مرا به بسيارى سجود يعنى نماز يا مطلق سجود يا طول سجود و اول اظهر است كه مراد نماز باشد و اين حديث را شيخ نيز به همين عنوان ذكر كرده است.بسند صحيح از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) و كلينى بسند صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) روايت كرده است كه روزى حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) مرمت بعضى از حجرها مىفرمودند شخصى رسيد و گفت يا رسول اللَّه اين خدمت را من مىخواهم به جا آورم حضرت به او گذاشتند تا چون فارغ شد حضرت فرمودند كه مطلبى دارى كه من بر آورم به تلافى اين خدمت آن مرد گفت بهشت حضرت سر به زير انداختند و ظاهرا متوجه وحى شدند پس حضرت سر بالا كردند و فرمودند كه بلى ضامن شدم بهشت را از جهت تو و آن مرد روانه شد كه برود حضرت فرمودند كه اى بنده خدا ما را مدد كن بطول سجود يعنى نماز يا سجود را طولانى كن تا شفاعت ما ترا آسان باشد چون گذشت كه شفاعت ما به تارك الصلاة نمىرسد و هر چند نماز بهتر و طولانىتر است قابليت شفاعت بيشتر بهم مىرسد و ظاهرا هر دو حديث يك واقعه باشد و اختلاف به اجمال و تفصيل است.
ثواب نماز نافله
(و روى محمّد بن مسلم عن ابى جعفر (صلوات اللَّه عليه) انّه قال
لطفا منتظر باشید ...
