(فاذا حصل الرّجل فى الطّين او الماء و قد دخل وقت الصّلاة و لم يمكنه الخروج منه صلّى و يكون سجوده اخفض من ركوعه)(1)چون صدوق ده موضع را در ضمن حديث مجملا ياد كرد شروع نمود در تفصيل آن و هر گاه شخصى در ميان كلى باشد كه نتواند سجده كردن بر زمين يا در ميان آب باشد و وقت نماز داخل شود و نتواند بيرون آمدن از آن كل يا آب نماز كند به ايما و مىبايد كه سجودش پستتر باشد از ركوعش و اين در صورتى است كه آب و گل تا كردن يا قريب به گردن باشد كه نتواند ركوع صحيح كردن و الا ركوع را درست مىكند و سجود را ايما مىكند و در اين موضع ركوعش پستتر از سجودش خواهد بود چنانكه خواهد آمد. در باب صلاة خوف و اگر در كشتى باشد و تواند در آمد و تواند كه در كشتى نماز كند صحيحا مخير است و اگر چه در آمدن بهتر است چنانكه خواهد آمد.و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه شخصى از آن حضرت سؤال كرد از شخصى كه وقت نماز شود و او در ميان آب باشد و قدرت بر زمين نداشته باشد حضرت فرمودند كه اگر در حرب باشد يا در راه خدا پس ايما كند و اگر در تجارت باشد پس خوب نيست