شعر گفتن در مساجد - لوامع صاحبقرانی جلد 3

اجتناب كنيد در مساجد از اطفال و مگذاريد كه داخل مساجد شوند مبادا مسجد را نجس كنند و حمل نموده‏اند بر اطفال غير مميّز كه اگر تميز داشته باشد سنّت است كه ايشان را پدران با خود بمسجد برند تا عادت كنند چنانكه در ساير عبادات ايشان را بانها باز مى‏دارند و از مجانين نيز اجتناب كنيد و مگذاريد كه مطلقا داخل مساجد شوند و مفاسد ايشان بيشتر است و آوازهاى خود را بلند مكنيد و خريد و فروخت مكنيد گم شده را يا صاحبش را مجوييد و حدود را در مسجد اقامت مكنيد چون خوف تلوّث مسجد به نجاسات هست و احكام را اقامت مكنيد به قضا و اين اخير را حمل كرده‏اند بر دوام پس اگر نادر واقع شود ضرر ندارد و چون مشهور است كه حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) در دكة القضا كه داخل مسجد كوفه است قضا مى‏پرسيدند پس جمع مى‏كنند با آن خبر بانكه حضرت نادرا در مسجد حكم مى‏فرمودند يا آن كه معصوم مستثنى است يا آن كه اگر محاكمه را در مسجد بياورند چون واجب فورى است در مسجد مى‏بايد واقع سازند و غير اين از وجوهى كه علما ذكر كرده‏اند و وجه عصمت بهتر است و در حديث ديگر از حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) منقولست كه فرمودند كه اجتناب فرمائيد مساجد را از اطفال و مجانين خود و از خريد و فروخت و ادب خانه و محل وضو را در بيرون مسجد قرار دهيد نزديك درهاى مساجد خود يعنى مسجد را چنان وقف مكنيد كه ادب خانه در ميان مسجد باشد و بر دور آن مسجد باشد و اللَّه تعالى يعلم.

شعر گفتن در مساجد

(و ينبغى ان يجنّب المساجد انشاد الشّعر فيها و جلوس المعلّم للتّأديب فيها و جلوس الخيّاط فيها للخياطة)(1)

و سنت است كه مساجد را اجتناب نمايند از شعر گفتن و شعر خواندن و از نشستن معلّم در آنجا از جهة تعليم اطفال چون خوف تلويث و تنجيس مسجد هست و هم چنين از نشستن‏