(و قال صالح بن الحكم سئل الصّادق (صلوات اللَّه عليه) عن الصّلاة فى البيع و الكنائس فقال صلّ فيها قال فقلت اصلّى فيها و ان كانوا يصلّون فيها اصلّى فيها قال نعم اما تقرا القرآن «قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى سَبِيلًا» صلّ على القبلة و دعهم)(1)و منقولست بسند صحيح از حماد بن عثمان از صالح و در او ضعفى هست اما چون حماد از اهل اجماع است ضرر ندارد و در تهذيب همين روايت را نقل كرده است از حماد بن عثمان از حكم بن الحكيم و در آنجا صحيح است و ظاهرا تصحيف از نساخ تهذيب شده است كه از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) پرسيدند از نماز كردن در معابد يهود و نصارى حضرت فرمودند كه نماز بكن در آنجا عرض كردم كه در وقت نماز ايشان نماز بكنم حضرت فرمودند كه بلى آيا در قرآن نمىخوانى اين آيه را كه ترجمهاش اينست كه بگو يا محمّد هر كسى عمل مىكند به طريقه و مذهب خود و پروردگار شما اعلم است بانكه كدام يك راه ايشان درستتر است يعنى مىداند كه راه مسلمانان درستتر است و ليكن ايشان را امان داده است كه راه حقرا بيابند و حجت بر ايشان تمام شود و اين قسم گفتگو از جهت تاليف قلوب كفار است و اگر نه مؤمنان نيز بعلم يقين مىدانند كه راه ايشان صحيح است و راه غير ايشان باطل است پس حضرت فرمودند كه تو بر قبله خود نماز كن و ايشان را كارى مدار و در تهذيب و غرّبهم است يعنى