شخصى كه يك جامه داشته باشد و نجس شده باشد - لوامع صاحبقرانی جلد 3

با گبران در يك كاسه چيزى نخورند و كبر را در فرش ننشانند و دست بدست ايشان نرسانند و با ايشان مصافحه نكنند.

و ديگر گفت كه سؤال كردم از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) از شخصى كه در بازار جامه بخرد از جهت پوشيدن و نداند كه از كه بوده است نماز در آن مى‏تواند كرد حضرت فرمودند اگر از مسلمانان خريده باشد نماز در آن مى‏كند و اگر از نصرانى خريده باشد تا نشويد نماز در آن نكند.

و منقولست از عبد اللَّه بن جميل كه گفت از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) پرسيدم از جامهائى كه يهود و نصارى مى‏بافند پيش از شستن آنها نماز مى‏توانم كرد در آنها حضرت فرمودند كه باكى نيست و اگر بشويند محبوبتر است نزد من و چون اين اخبار معتبره وارد شده است اگر بشويند بهتر است خصوصا در صورتى كه گمان ملاقات به رطوبت ايشان قوى باشد مثل جامهاى چركن ايشان كه علم عادى به ملاقات ايشان هست و ممكن است كه بحسب واقع در چنين جامها اجتناب لازم باشد و باين نحو نيز جمع بين الاخبار مى‏توان كرد و ليكن جمع اول اظهر است و اللَّه تعالى يعلم.

شخصى كه يك جامه داشته باشد و نجس شده باشد

(و سال محمّد بن علىّ الحلبيّ ابا عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن الرّجل يكون له الثّوب الواحد فيه بول و لا يقدر على غسله قال يصلّي فيه)(1)

و بسند صحيح منقولست از حلبى كه گفت سؤال كردم از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) از شخصى كه يك جامه داشته باشد به بول نجس شده باشد و نتواند آن را شستن حضرت فرمودند كه در آن جامه نماز مى‏كند يعنى واجبست كه در آن جامه نماز كند يا جايز است.

(و ساله عبد الرّحمن بن ابى عبد اللَّه عن الرّجل يجنب فى ثوب و ليس معه غيره و لا يقدر على غسله قال يصلّي فيه)(2)

و بسند صحيح‏