(و روى عن هاشم الحنّاط أنّه قال سمعت موسى بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) يقول ما اكل الورق و الشّجر فلا باس بان تصلّى فيه و ما اكل الميتة فلا تصلّى [تصلّ] فيه)(1)و در حد صحيح منقولست از هاشم گندم و فروش يا كافور فروش كه گفت از آن حضرت شنيدم كه فرمودند كه هر حيوانى كه برگ و درخت و علف خورد جايز است نماز كردن در پوست آن و هر حيوانى كه گوشت مرده را خورد در پوست آن نماز مكن يا نمىتوان كرد و ظاهر مىشود كه نماز در سنجاب توان كرد و محتملست كه اين حكم مبنى بر غالب باشد بنا بر آن كه حيواناتى كه گوشت آنها حلال است ميته نمىخورند غالبا و هر چه حرام است ميته مىخورند غالبا تا جمع شود ميان روايات موثق كالصحيح مقبول و معمول اصحاب از ابن بكير كه گفت سؤال كرد زراره از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) از نماز كردن در كرك پوست روباه و فنك و سنجاب و غير اينها از كركها پس حضرت كتابى از خانه بيرون آوردند و فرمودند كه اين كتابيست كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودهاند و حضرت امير المؤمنين نوشتهاند بخط مبارك خود كه هر چه حرام گوشت است نماز در كرك آن و موى آن و پوست آن و بول آن و سرگين آن و هر چيزى از آن فاسد است و آن نماز را حق سبحانه و تعالى قبول
لطفا منتظر باشید ...
