نماز مقابل چراغ يا آتش‏ - لوامع صاحبقرانی جلد 3

و در اكثر اين مسائل نزد شيعه كراهت نيز ندارد و ممكن است كه عامه بعضى را به قياسات باطله مكروه دانند از اين جهت على سؤال مى‏كند تا خاطرش مطمئن شود و بسيار از سؤالات هست كه على كرده است و چون بديهى الجواب بود شيخ و غير او نقل نكرده‏اند و ديگر سؤال كرد از ينجه كه روييده باشد و دغدغه مى‏شود كه ماكول باشد چون در بسيار جا آن را برونى مى‏كند و مى‏بايد كه محل جبهه چيزى باشد كه آن را نخورند حضرت فرمودند كه آن مفسده نيست زيرا كه ماكول عادى نيست و در جائى كه خورند سجده در آنجا نكند نه هر جا بلكه مانعى كه هست آنست كه مى‏بايد پيشانى بر زمين قرار گيرد پس اگر ينجه را بخوابانند كه پيشانى بر زمين قرار گيرد باكى نيست و ممكن است كه در عراق عرب در آن زمان مى‏خورده باشند و جواب چنين باشد كه اگر ينجه را از دو طرف بشكند كه زمين ظاهر شود و پيشانى را بر زمين گذارد اگر چه اقلّ واجب باشد خوبست و هر چند بعضى از جبهه بر آن باشد باكى نيست و اين معنى به عبارت أنسب است اگر چه اول من حيث المعنى اربط است.

ديگر از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) پرسيد از علف روييده يا مرغ مرغزار سجده مى‏توان كرد هر گاه زمين ساده به همرسد حضرت فرمودند كه باكى نيست چون علف و مرغ ماكول عادى حيواناتست نه انسان‏

نماز مقابل چراغ يا آتش‏

(و عن الرّجل هل يصلح له ان يصلّى و السّراج موضوع بين يديه فى القبلة قال لا يصلح له ان يستقبل النّار)(1)

و باز على بن جعفر در صحيح سؤال كرد از شخصى كه نماز كند و چراغى در برابر أو باشد در قبله حضرت (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه خوب نيست كه در وقت نماز رو به آتش كنند چون شباهتى دارد به آتش پرستان على سؤال از چراغ كرد و حضرت جواب عام دادند كه شامل هر آتشى باشد و بعد از اين خواهد آمد حديث عمار در نهى از استقبال نار.