هر كه روشن كند چراغى را در مسجدى از مساجد الهى - لوامع صاحبقرانی جلد 3
لطفا منتظر باشید ...
و احتمال هر سه دارد خصوصا پياز خام چون در حديث ديگر از حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه هر كه ازين مؤذيات خورده باشد نزديك نشود بمسجد يعنى هر چه سبب آزار مردمان باشد و بوى تنباكو نيز مؤذيست كسانى را كه نمىكشند و دور نيست كه اليوم كراهت نداشته باشد چون همه مىكشند مگر بسيار نادر و نهى واقع شده است از انداختن سنگ ريزه در مسجد به يك ديگر.و در روايت سكونى از حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) منقولست كه آن حضرت شخصى را ديدند كه سنگ ريزه انداخت در مسجد حضرت فرمودند كه اين سنگ ريزه صاحبش را لعن مىكند تا به زير آيد پس فرمودند كه در مجالس سنگ ريزه به يك ديگر انداختن از صفات قوم لوط است پس حضرت اين آيه را تلاوت كردند كه ترجمهاش اينست كه حضرت لوط به ايشان مىگويد كه شما اعمال بد مىكنيد و در مجالس امر منكر را بفعل مىآوريد و آن انداختن سنگ ريزه است به يك ديگر.و به همين سند منقولست كه در مسجد عورت خود را نمىبايد گشودن و از ناف تا زانو عورتست هر چند كسى نباشد چون ملايك در مسجد مىباشد و اگر كسى باشد غير عورتين را باز كردن از ناف تا زانو كراهتش بيشتر است و از حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) منقولست كه فرمودند كه در مساجد سخنى كه از دنيا باشد مگوييد كه عقاب عظيم بر آن مترتب مىشود و احاديث سابقه اشعارى باين معنى دارد كه مسجد را از جهة عبادت وضع كردهاند و عذاب را حمل كردهاند بر سخن نامشروع يا مبالغه و اين اظهر است.هر كه روشن كند چراغى را در مسجدى از مساجد الهى
(و قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) من اسرج فى مسجد من مساجد اللَّه سراجا لم تزل الملائكة و حملة العرش يستغفرون له ما دام
