نماز مقابل چند چيز - لوامع صاحبقرانی جلد 3

و ليكن بعنوان نهى در چهار صد كلمه باين مضمون كه شمشير را با خود به حرم مبريد و نماز مكنيد البته هيچ يك از شما در وقتى كه در برابر او شمشير باشد زيرا كه قبل محل امن است و صدوق مناهى را بلا يجوز تعبير مى‏كند و مرادش اعم از كراهت و حرمتست در اكثر اوقات يا آن كه نهى را از جهت حرمت مى‏داند مگر جائى كه حديث ديگر باشد كه دليل كراهت باشد و ليكن اين معنى خلاف دأب اخباريّين است و ليكن صدوق واسطه را اختيار كرده است و گاهى اجتهاد مى‏كند بنا بر اين است كه علما قول او را نقل مى‏كنند بخلاف ثقه الاسلام كلينى كه اخبارى محض است و علما قول او را نقل نكرده‏اند و گمان اين ضعيف آنست كه كلينى را نظير نيست در فضل و حال و اللَّه تعالى يعلم.

نماز مقابل چند چيز

(و سال علىّ بن جعفر اخاه موسى بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) عن الرّجل هل يصلح له ان يصلّى و امامه مشجب و عليه ثياب فقال لا باس و ساله عن رجل يصلّى و أمامه ثوم أو بصل قال لا بأس و سأله عن الرّجل هل يصلح له ان يصلّى على الرّطبة النّابتة قال اذا الصق جبهته على الارض فلا باس و ساله عن الصّلاة على الحشيش النّابت او الثيّل و هو يصيب ارضا جددا قال لا باس)(1)

و به اسانيد صحيحه و كالصحيحه منقولست كه على سؤال كرد از برادرش حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) كه آيا جايز است كه شخصى نماز كند و در برابرش سه پايه يا صندلى باشد كه جامه بر او انداخته باشند به سبب آن كه شبيه است به چليپايى كه بت را بر آن مى‏گذارند حضرت فرمودند كه باكى نيست و از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) سؤال كرد كه هر گاه در برابر شخصى سير يا پياز باشد نماز مى‏توان كرد چون بوى آنها آن شخص را از حضور قلب مى‏اندازد و حضرت فرمودند كه باكى نيست يعنى سبب بطلان نماز نيست يا كراهتى نيز هم ندارد چون كراهت نيز باس است‏