گذاشتن بعضى از اعضاء بر غير مسجود - لوامع صاحبقرانی جلد 3

كرده است و ممكن است كه مراد اين باشد كه بر پشت دست سجده كن نه بر شكم دست چون شكم دست يكى از مساجد سبعه است و واجبست آن را بر زمين نهادن پس اگر بر پشت دست سجده كنى جمع بين الحقين گرده خواهى بود و اللَّه تعالى يعلم.

گذاشتن بعضى از اعضاء بر غير مسجود

(و لا باس بالقيام و وضع الكفّين و الرّكبتين و الابهامين على غير الارض)(1)

و باكى نيست ايستادن در حالت قرائت و ركوع و گذاشتن دستها و زانوها و انگشتهاى مهين را بر غير زمين بلكه حكم گذاشتن بر زمين مخصوص جبهه است و اين مضمون متواتر است و اخبار بسيار گذشت و خواهد آمد.

و اما آن چه در حديث موثق از غياث از حضرت امام جعفر صادق از پدرش از حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليهم) منقولست كه فرمودند كه مى‏بايد سجده نكنند بر چيزى كه ساير بدن بر آن نباشد ظاهرش از روى تقيه وارد شده است و راوى نيز سنّى است اما ظاهرا مراد حضرت اين باشد كه بهتر آنست كه جميع بدن بر ما يصح السّجود عليه باشد استحبابا.

و مؤيّد آنست آن چه در قوى از سكونى از حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) منقولست كه فرمودند كه دستها را در جائى گذاريد كه پيشانى را بر آنجا مى‏گذاريد به درستى كه دستها سجده مى‏كنند چنانكه رو سجده مى‏كند و ممكن است كه اتقاء وارد شده باشد با آن كه احاديث خمره در صحاح ستّه خصوصا بخارى بطرق متكثره وارد است ملاعين اهل سنّت شيعيان را بت پرست مى‏نامند.

و در حديث صحيح رد عليهم منقولست از زراره كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) از بيمار حضرت فرمودند كه سجده مى‏كند بر زمين يا بادزن يا بر مسواك كه بر دارد اينها را و بر پيشانى گذارد و اين‏