(و التّسبيح بالأصابع افضل منه بغيرها لأنّها مسئولات يوم القيمة)(1)صدوق در خصال بسند قوى از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) روايت كرده است هفتاد و سه خصلت را كه از خصايص زنانست از آن جمله آن كه زنان به انگشت خود حساب تسبيح را نگاه دارند زيرا كه بندهاى انگشتها را نيز حساب خواهند كرد و در جائى ديگر نيز نقل كرده است اين معنى را از خصايص زنان و در اينجا مطلق ذكر كرده است كه شامل زنان و مردان هست و ظاهرا مرادش زنانند و تغيير عبارت حديث نيز كرده است و عبارت حديث منافات ندارد با استحباب حساب به تسبيح زيرا كه حساب تسبيح را نيز بأنامل مىكنند كه مراد جنس انامل باشد و بنده جمع بينهما مىكنم به آن كه تا صد را از تسبيح حساب مىكنم و مئات را به انگشتان حساب نگاه مىدارم و جمع ديگر مىتوان كرد كه تسبيح به خاك مطلقا بهتر از همه چيز باشد و بعد از آن به بندهاى انگشت افضلست از غير آن و اللَّه تعالى يعلم و در اينجا اصابع گفته است و در خصال انامل.
سجود بر چيزيست كه از زمين رويد و نخورند و نپوشند
(و روى حمّاد بن عثمان عن ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) انّه قال السّجود على ما أنبت الارض الّا ما اكل أو لبس)(2)و بسند صحيح